Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quare conare, quaeso. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?

Quaerimus enim finem bonorum.

Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;
Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.
Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Bork: Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.
Sullae consulatum?: Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Bork: Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Bork: Quis istud possit, inquit, negare?
Bork: Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Beatum, inquit. Memini me adesse P. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sed tamen intellego quid velit. Tubulo putas dicere?

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset
repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in
potestate sapientis.

Vides igitur, si amicitiam sua caritate metiare, nihil esse
praestantius, sin emolumento, summas familiaritates
praediorum fructuosorum mercede superari.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.