Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Beatus sibi videtur esse moriens. Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Duo Reges: constructio interrete. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani
significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur
voluptatibus.

Quippe, inquieta cum tam docuerim gradus istam rem non
habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Eam stabilem appellas. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Ergo, inquit, tibi Q. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Sullae consulatum? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;

Bork: Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
Simus igitur contenti his.: Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Bork: Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
Quid enim?: Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Haec videlicet est correctio philosophiae veteris et emendatio, quae omnino aditum habere nullum potest in urbem, in forum, in curiam.