Hunc vos beatum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Non est igitur voluptas bonum. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab
Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Desideraret enim valitudinem, vacuitatem doloris, appeteret etiam conservationem sui earumque rerum custodiam finemque, sibi constitueret secundum naturam vivere.

Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;

Bork Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Cur post Tarentum ad Archytam? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quae contraria sunt his, malane?

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Bork: Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum?

Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.
Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.
Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
Ut aliquid scire se gaudeant?
Deinde dolorem quem maximum?

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Bork Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?